User Story Mapping, czy jak kto woli Mapowanie Historyjek Użytkownika, to stworzona przez Jeffa Pattona, prosta metoda, która z powodzeniem może posłużyć do budowania Backlogu Produktu. Zespoły Agile korzystają z niej zwłaszcza wtedy, gdy startują z nową inicjatywą i mają przed sobą czystą kartkę.
Jest nieodzownym narzędziem każdego Product Ownera czy też Scrum Mastera, który został poproszony o wsparcie. Story Mapa pomoże w uporządkowaniu myśli i stworzeniu z nich sensownego Backlogu reprezentującego realne potrzeby użytkownika.
Czym jest User Story Mapping?
W procesie User Story mappingu wizualizujemy logiczny proces, przez który będzie przechodził potencjalny użytkownik naszego Produktu. Jak sama nazwa wskazuje, posłużą nam do tego pojedyncze User Stories reprezentujące konkretne kroki i czynności.
Poza samym ciągiem przyczynowo skutkowym (od lewej do prawej) mapa Historyjek Użytkownika pomoże także nadać im odpowiednie priorytety (góra-dół). Dzięki nim łatwiej będzie nam odfiltrować tak zwane MVP (Minimal Viable Product) czyli minimalny zakres funkcjonalności Produktu, który będzie reprezentował wartość z punktu widzenia użytkownika końcowego.
Brzmi skomplikowanie? Nic bardziej mylnego, przejdźmy do prostego przykładu i przećwiczmy tworzenie User Story Mapy w praktyce. Przygotuj proszę karteczki samoprzylepne i coś do pisania lub alternatywnie czystą tablicę Miro/Jamboard.
Jak zacząć User Story Mapping?
Zanim zaczniesz tworzyć rozbudowane mapy Historyjek Użytkownika dla złożonych Produktów, zbuduj następującą mapę dla własnych, indywidualnych czynności.
- Wróć myślami do momentu swojego dzisiejszego przebudzenia i zastanów się jaka była twoja pierwsza czynność tego dnia. W moim przypadku było to wyłączenie budzika w telefonie. O dziwo, bez przechodzenia w tryb 15 minutowej drzemki.
- Wypisz ją na karteczce i przyklej do biurka lub stwórz wirtualnego post-it’a w Miro.
- Zastanów się co było kolejne. Śniadanie? Budzenie dzieci? Spacer z psem? Ponownie napisz swoją czynność na karteczce i przyklej ją na prawo od poprzedniej.
- Czynność powtarzaj do momentu, w którym nie rozpoczniesz punktualnie swojego dnia pracy. W ten sposób stworzysz ciąg narracyjny historii swojego poranka.
- Na sam koniec spójrz ponownie na całą historię. Opowiedz ją sobie jeszcze raz od lewej do prawej i ewentualnie uzupełnij o brakujące szczegóły.
Proste prawda? Tego rodzaju czynności czy też zadania danego użytkownika (w tym przypadku ciebie samego) dążące do osiągnięcia jakiegoś celu to podstawowy budulec User Story Mapy. Oczywistą oczywistością jest to, że poranek każdego z nas wygląda nieco inaczej. Przykładowo osoby posiadające dzieci, raczej nie będą korzystały z funkcji drzemki w budziku. Pomyśl o tym w kontekście użytkowników twojego Produktu, którzy także mogą wykorzystywać go w różnych celach i intencjach.
Moja User Story Mapa, obrazująca każdy poranek w tygodniu roboczym, przedstawia się następująco.

Uzupełnienie Mapy o alternatywne historie
Następny krok to zastanowienie się nad alternatywnymi wariantami tej samej historii. Czy przez ostatnie kilka poranków robiłeś/aś jeszcze coś innego? A może coś danego dnia poszło nie do końca zgodnie z planem? Przykładowo nie zadzwonił budzik i zdarzyło ci się zaspać do pracy? A może okazało się, że mleko w lodówce skwaśniało i niezbędna była szybka wizyta w pobliskim dyskoncie? Zapisz alternatywne wersje swoich porannych czynności i dorzuć je do swojej mapy pod istniejącymi jako alternatywne. Może to wyglądać mniej więcej tak.

Zauważ, że tworząc pionowe alternatywy w swojej mapie możesz opowiedzieć historię w wielu różnych wariantach. W zależności od tego czy twój poranek jest typowy czy może pojawiły się w nim jakieś utrudnienia, historia będzie wyglądała nieco inaczej. Przykładowo w mojej mapie pojawiła się dodatkowo kategoria przebrania się w ubrania do biura i prasowanie koszuli, jeżeli akurat tego dnia nie pracuję z domu. Jeżeli natomiast moja żona nie wstanie zanim zacznę pracę to odpada mi czynność ścielenia łóżka 😉
Stworzenie rdzenia mapy Historyjek Użytkownika
Twoja mapa historyjek zapewne jest już bardzo rozbudowana zarówno w poziomie jak i w pionie. Przejdźmy zatem do kolejnego roku, który pozwoli nieco ją uporządkować. Zauważ, że pewne czynności mogą zostać pogrupowane w obszerniejsze kategorie. Jeff Patton w swojej książce określa je mianem „działań”.
Działania reprezentują ogólny zarys historii zachowując niezmieniony ciąg narracyjny. Moje poranki charakteryzują się sporą ilością czynności związanych z opieką nad dwoma zwierzakami. Mógłbym zatem zgrupować je wszystkie pod hasłem „ogarnianie zwierzaków”.
Aby stworzyć rdzeń czy też „kręgosłup” swojej mapy poszukaj podobnych przykładów, wypisz je na karteczkach w innym kolorze i umieść na samej górze. Zobacz jak wygląda to u mnie.

Określenie MVP
W ostatnim kroku musisz niestety wyobrazić sobie niezbyt przyjemną rzecz. Otóż okazuje się, że twój budzik nie wyrwał cię ze słodkiego snu. W związku z tym jest już później niż zazwyczaj i na wszystkie poranne rytuały masz jedynie połowę czasu.
Które czynności w zaistniałej sytuacji zostaną porzucone? Które uproszczone? Jaką wybierzesz wersję swojej historii aby osiągnąć postawiony na początku cel, czyli punktualne rozpoczęcie pracy?
Zastanów się i odpowiedz sobie na powyższe pytania. Następnie utwórz na swojej mapie historyjek osobny tor, który będzie reprezentował niezbędne minimum do rozpoczęcia pracy. Wszystko to z czego możesz zrezygnować we wspomnianej sytuacji znajdzie się poniżej nowo utworzonej linii. Moja wersja historii w tym wariancie wygląda następująco.

Analogicznie, w przypadku User Story Mappingu dla Produktu określa się tak zwane Minimum Viable Product, w skrócie MVP. W uproszczeniu, produkt czy usługa spełniająca wariant MVP reprezentuje już konkretną wartość dla użytkownika końcowego i spełnia swój podstawowy cel. Jednocześnie nie jest przeładowany nadmiernymi funkcjonalnościami i zawiera tylko to co niezbędne.
Przykładowo dla usługi transportu osób oczekujemy, że po prostu bezpiecznie dojedziemy z punktu A do B. Niekoniecznie interesuje nas natomiast konkretna marka i kolor samochodu, którym będziemy się przemieszczać. Z kolei od produktu jakim jest karta debetowa i powiązane z nią konto w banku oczekujemy, że będziemy mogli swobodnie płacić ją za zakupy w sklepie czy też podjąć gotówkę z bankomatu. Kwestia personalizacji jej grafiki będzie już czymś znaczniej mniej priorytetowym.
Podsumowanie ćwiczenia z mapowanie historyjek
Jak widzisz narzędzie nie jest specjalnie skomplikowane, ale za to bardzo skuteczne.
Z pewnością zbudowanie mapy dla użytkowników złożonego produktu, a następnie wybranie wariantu MVP będzie trudniejsze i bardziej czasochłonne.
Nie zmienia to jednak faktu, że wiesz już jak to robić i poszczególne kroki w tym procesie będą identyczne. Bez znaczenia czy rozpisujesz indywidualnie jakiś prosty proces czy układasz mapę złożonego Produktu wspólnie z całym Zespołem Scrumowym. Podsumujmy zatem jak w praktyce rozpocząć do User Story Mapping.
- Zastanów się jaki cel twojego Produktu oraz konkretnego użytkownika
- Stwórz podstawową ścieżkę jaką przechodzi użytkownik produktu. Skup się na „szerokości” mapy i dodawaniu jak najwięcej kroków w ciągu narracyjnym.
- Zejdź głębiej w szczegóły, rozbij większe czynności na mniejsze, dopisz alternatywy i zastanów się jak różnie mogą podchodzić użytkownicy produktu do danego zagadnienia.
- Skoncentruj się na tym co niezbędne w danym momencie i wydziel osobny tor o nazwie Minimum Viable Product.
- Możesz wydzielić kolejne „tory” czy wersje swojego produktu i odpowiednio ułożyć priorytety pozostałych funkcjonalności. Przykładowo mogą być to wersje: 1.1, 1.2, 1.3 albo alfa, beta, prod.
Zachęcam do pełnej lektury książki Jeffa Pattona „Mapowanie Historyjek Użytkownika„. Jak często korzystacie z tego typu map? Czy przydają wam się w budowaniu Backlogu Produktu?
Dodaj komentarz